“Wie La Grande Bouffe tot zich door laat dringen zonder in gemakzuchtige consumptiekritiek te vervallen kan maar één conclusie trekken: willen leven is willen sterven. Het pronken, het doen alsof, de vertoning, de kamp en de beperkende regel, ze zijn er allemaal, in elk feest. In La Grande Bouffe is de beperkende regel dat wie zich dood wil eten zich moet beperken tot de betere Franse keuken. Geen enkele andere cuisine is de moeite van het sterven waard.”

Voor het Filosofie Magazine schreef Arnon Grunberg een essay over de film La Grande Bouffe, kritiek op de consumptiemaatschappij en de vier hoofdingrediënten van een feest.